La Fête de la BD

Stukje geschreven over m'n afgelopen weekend op verzoek van een erg aardige redactrice de Boekenkrant site. "Vertel maar iets vanuit jouw invalkshoek, als Nederlandse stripmaker!" Nou natuurlijk doe ik dat graag. Hier de bijdrage die ik de Boekenkrant stuurde:

"Afgelopen weekend vond in het hartje van Brussel de vijfde editie van het Fête de la BD plaats. Een reusachtig openlucht festival voor het hele gezin tussen de fonteinen en op de speelweiden van het Warande park, met als thema het stripverhaal. De Nederlandse striptekenaar Hans van Oudenaarden was erbij en schreef het onderstaande verslag.

 Naast onder meer de autorally, de ballonoptocht, films en tentoonstellingen, vonden stripliefhebbers er uitgevers en handelaars met gloednieuwe en bijzondere stripuitgaven. Meer dan honderd stripauteurs waren aanwezig in de grote tent van dit stripfeest om albums te signeren en de bezoekers te laten kennismaken met hun nieuwste verhalen!
Omdat er sinds een paar maanden een Franstalige editie van mijn strip Rhonda bestaat, had m’n Belgische uitgever me gevraagd naar dit stripfeest in Brussel te komen voor een signeersessie van m’n boek. Laat ik u verzekeren, voor een Nederlandse stripmaker is het een erg prettige shock om op zo’n natuurlijke manier te worden opgenomen in het stripuniversum van onze zuiderburen.
Natúúrlijk houden wij aan deze kant van de grens ook best van strips, maar wanneer je zo -als enige aanwezige Nederlander- wordt ondergedompeld in deze werkelijk gigantische Franstalige stripprofessionaliteit, besef je toch pas goed hoe ongelofelijk diep verankerd het beeldverhaal is de Belgisch/Franse cultuur. Want het stripverhaal is meer naar het zuiden van Europa namelijk echt cultuur. Bij de Belgen lijken de beeldschermpjes minder schade hebben weten aan te richten in de bedrukte papier industrie dan bij ons in het noorden.
Twee dagen lang mocht ik, in ruil voor het tekenen van speciale dédicases in m’n boeken, met de kopers de meest prachtige gesprekken voeren over compositie, kleurgebruik en verhaaltechniek. En in ruil, in m’n beste Frans, of in het mooiste ‘hellohello’ Engels, lieten de Belgen me telkens hun fascinatie voor het pure vakmanschap zien.  En ik geef het toe, ik was telkens weer erg verrast over het grote respect waarmee ik, als publicerend auteur van een beeldverhaal, werd benaderd.

Vanzelfsprekend heb ik, aan m’n tafeltje te midden van m’n boeken, veel te weinig van de rest het festival kunnen zien. En voor je het weet, zit je natuurlijk alweer in de trein terug naar onze noordelijke strip-buitengewesten.
Toch, ik weet het zeker, zal deze kennismaking met de rijkdom en de onvoorwaardelijke liefde voor het beeldverhaal van de Brusselaars deze Nederlandse stripmaker nog wel een tijdje bijblijven."