Los Angeles Union Station. Het centrale treinstation van de stad. Hier op een ansicht ergens uit de jaren vijftig. Daarvan zou ik, in ons verhaal, nou wel zo'n heerlijke, grote overzichtsplaat willen maken.
Beeldschoon, witgepleisterd gebouwencomplex met rode pannendaken en indrukwekkende klokkentoren. Palmbomen overal, ruim parkeerplaats voor de deur. Soort Mexicaanse kerk.
Nou speelt ons verhaal begin jaren zestig. Het mooie Union Station staat er nog steeds, maar inmiddels natuurlijk alweer omringd door recentere nieuwbouw. Genoeg doku te vinden van onze tijd. Maar hoe zag die omgeving eruit begin zestig? Hoe precies? Niet te vinden!
Hier een luchtfoto uit onze tijd. Ik kies deze foto als de basis van m'n tekening. Zo'n soort luchtaanzicht lijkt me wel wat. Verschrikkelijke aanzichtshoek, natuurlijk, maar vooruit. Was er vijftig jaar geleden wellicht meer leegte? Onduidelijke brownstones? Misschien een paar van die brutalistische flats?
Okee, aan de gang dan maar. Aanzichtshoek fors draaien en leegtes in kennis een beetje "invullen". Smokkelen met de waarheid. Hopelijk kom ik er mee weg.
En zie je trouwens op perron 1 Rhonda's Zephyr binnenlopen?
3 comments:
Wow! Wat een geweldige plaat! Wat mij betreft 'kom je er mee weg'... succes! Stephan Timmers.
Tuurlijk mag je smokkelen, ik heb alleen mijn trijvel bij die dakjes bij het station. Het lijkt nu net alsof er een groot gevaarte voorbij komt racen doordat de dakjes net teveel bewegingsstreepjes suggereren.
@Stephan: Dank, Stephan!
@Schwantz: Goed punt. Ik denk dat ik bij het kleuren dat nog wel recht kan breien.
Post a Comment