Moet ik nu opeens nadenken over de preciese "bloot-dosering" voor deze strip. Dit wordt een volwassen strip en een béétje bloot kan vast wel in Eppo, straks. Spastisch immers om Rhonda telkens persé NIET naakt te willen tekenen, natuurlijk. Maar misschien dan wel weer niet al te nadrukkelijk frontaal enzo.
Hee, bedenk ik opeens. Misschien kan ik voor speciale edities van het album nog wel speciale pagina's invoegen. Speciale pagina's voor bloot en seks en extreem geweld. HMR's deleted sex scenes! Kinky!
2 comments:
AUW!
Mijn hoop voor Rhonda zakt opeens naar het nulpunt na deze meimering gelezen te hebben. Waarom comformeren aan Eppo, het blad voor de ouwe, uitgezakte striplezer? Het is toch geen jeugdblad (meer). Ik geef toe dat dit in de verhaalkeuze niet altijd doordringt maar het aantal verhalen waar naakt/geweld in zijn te zien zijn er toch genoeg?
De productie van Rhonda gaat om eerlijkheid, echtheid, zuiverheid, en daar mag geiligheid en geweldigheid (....) niet ontbreken als het verhaal dat nodig heeft. In de periode waarin het verhaal speelt broeide overigens veel en waren er grote veranderingen op komst. Hans, je had ons beloofd dat je onafhankelijk zou blijven. Op basis van die beloften hebben je fans ingestemd met de voorpublicatie. Zelfs als jij er een pratend hondje of poesje in wil schrijven moet je dat doen, ondanks dat Puppy from Hell is afgeschoten, zolang het jouw creatieve visie is.
Ik EIS een eerlijk product, anders sleep ik je voor de rechter! (mijn zaak gewonnen dus I´m on a roll)
Tekeningen zijn overigens weer waanzinnig mooi en zo´n naakte Rhonda met handtekening doet het uitstekend in die dure luxe die je voor mij mag signeren (ik had nummer 1 he).
Succes met het werk, fenomenaal!
Hee Otto!
V e r t e l l e n is toch meer dan eenzijdig, zo correct mogelijk een verhaaltje uitpoepen? Vraag het elke leraar, cabaretier, zanger. Een goed verteller probeert, tijdens het vertellen, ook voortdurend met z’n publiek te communiceren. Mee te denken. Mee te ademen “ Ga ik te snel? Volgen ze me nog? Wordt het te saai?” Vertellen is ook dialoog.
Rekening houden met publiek heeft ook te maken met jezelf verantwoordelijk voelen voor je publiek. (Uit eigenbelang, want anders zou je boodschap misschien wel verloren kunnen gaan.) Er zit m.i. een universum tussen “willen ze bloemkolen, dan krijgen ze bloemkolen” enerzijds en een soort “totaal vertellers-autisme” anderzijds.
Blootscene’s zijn erg leuk voor tekenaars, maar kunnen een deel van het publiek (Eppo) misschien onnodig van me verwijderen. Ik denk oprecht dat ik in dit verhaal tamelijk goed de dosering van bloot kan aanpassen zonder iets wezenlijks van het verhaal in te leveren.
Post a Comment