Rhonda en de vaatwasser

Het begon met een kapotte inbouw-vaatwasmachine. Het ding was oud en op en Caroline en ik besloten dat het misschien maar eens tijd was geworden voor een nieuwe. 

In mijn tijd werden ingewikkelde machines bij levering meteen keurig geïnstalleerd door de winkel van aanschaf. Tegenwoordig moet je daar, als je daar zelf niet zo handig in bent, zelf even iemand voor regelen. Een klusjesmannetje. 

Het mannetje kwam langs. Het was een aardig mannetje. We raakten inderdaad in gesprek over de plaatsingsperikelen van de vaatwasser, maar ook over de rest van de keuken, de lelijke schoorsteenmantel in de kamer, de schuifpuien, de trap, het tapijt, de kastdeuren en over de verf op de hele benedenverdieping. . . waarover hebben, qua huis, we het niet gehad met die aardige aannemer?

Inmiddels, na drie weken logeren in een luxe-villaatje in Droompark Spaarnwoude, kunnen Caroline en ik weer een beetje beginnen terug te keren in in ons vrijwel volledig gerenoveerde huis. Even geheel weggerukt uit de VanO studio, is het weer erg fijn hier. Er is nog veel rommel, maar alles wat inmiddels klaar is, ziet er prachtig uit.

Hooooooopeloos achter geraakt met deze "synchroon" postings, effe snel een inhaalslag. Onze opgejaagde en psychotische Rhonda, terug in Chicago, valt voor de zoveelste keer in de klauwen van Carl. Maar stukje bij beetje begint haar nu wel te dagen dat zij die filmster niet kan zijn. En dat ze iets te maken heeft met een jaarlijks terugkerende, rode tent op een pleintje . . .