Afgelopen zaterdagmiddag, tijdens de Gorinchemse Stripdagen,
overdadig gelauwerd vanwege het eerste stripalbum van de serie,
waar precies DEZE hele blog aan is gewijd, onze eigen Rhonda. Applaus, handjes, schouderklopjes, toespraakje van goede vriend Hanco Kolk!
Met de hand op het hart, blogvriend. Natuurlijk had ik begrepen dat het album eervol genomineerd was, maar aan het daadwerkelijk ophalen van de bronzen munt, heb er geen serieuze gedachte gewijd.
Met megamega-successtripserie Amoras van grote mannen als Marc Legendre en Charel Cambré , en Turpin van Ivan Claeys en Danël vd Broeks als concurentie EN een meer dan volle agenda, leek het me eigenlijk veel verstandiger Gorinchem dit jaar gewoon maar even over te slaan. De grote mannen zouden me echt niet missen, tijdens hun applaus.
Laat ik opbiechten, het heeft Caroline enige kracht gekost, maar uiteindelijk tóch dan maar even het laatste stukje van de zaterdagmiddag het werk ingeruild voor een tochtje naar Gorinchem .
Sta je een paar uur later, geëerd en onderscheiden en vers van de tekentafel gerukt, in het volle licht een zaal stripmakers toe te spreken. Iedereen te bedanken. Heerlijk!
En natuurlijk, overvallen op dat podium, helemaal vergeten om Rhonda's
mede-oervader HANCO KOLK te bedanken. Stomstom! Bij deze dan nog: ...en
natuurlijk nog veel dank aan Hanco Kolk, die, hoewel nu wat op afstand,
Rhonda, tot TWEE keer toe, tot leven heeft gewekt! DANK, goede vriend!
(foto's Rob van Eyk en Cock Joevenaar)