Stukje geschreven over m'n afgelopen weekend op verzoek van een erg aardige redactrice de
Boekenkrant site. "Vertel maar iets vanuit jouw invalkshoek, als Nederlandse stripmaker!" Nou natuurlijk doe ik dat graag. Hier de bijdrage die ik de Boekenkrant stuurde:
"Afgelopen weekend vond in het hartje van Brussel de vijfde editie
van het Fête de la BD plaats. Een reusachtig openlucht festival voor het
hele gezin tussen de fonteinen en op de speelweiden van het Warande
park, met als thema het stripverhaal. De Nederlandse striptekenaar Hans
van Oudenaarden was erbij en schreef het onderstaande verslag.
Naast onder meer de autorally, de ballonoptocht, films en
tentoonstellingen, vonden stripliefhebbers er uitgevers en handelaars
met gloednieuwe en bijzondere stripuitgaven. Meer dan honderd
stripauteurs waren aanwezig in de grote tent van dit stripfeest om
albums te signeren en de bezoekers te laten kennismaken met hun nieuwste
verhalen!
Omdat er sinds een paar maanden een Franstalige editie van mijn strip
Rhonda
bestaat, had m’n Belgische uitgever me gevraagd naar dit stripfeest in
Brussel te komen voor een signeersessie van m’n boek. Laat ik u
verzekeren, voor een Nederlandse stripmaker is het een erg prettige
shock om op zo’n natuurlijke manier te worden opgenomen in het
stripuniversum van onze zuiderburen.
Natúúrlijk houden wij aan deze kant van de grens ook best van strips,
maar wanneer je zo -als enige aanwezige Nederlander- wordt
ondergedompeld in deze werkelijk gigantische Franstalige
stripprofessionaliteit, besef je toch pas goed hoe ongelofelijk diep
verankerd het beeldverhaal is de Belgisch/Franse cultuur. Want het
stripverhaal is meer naar het zuiden van Europa namelijk echt cultuur.
Bij de Belgen lijken de beeldschermpjes minder schade hebben weten aan te
richten in de bedrukte papier industrie dan bij ons in het noorden.
Twee dagen lang mocht ik, in ruil voor het tekenen van speciale
dédicases in m’n boeken, met de kopers de meest prachtige gesprekken
voeren over compositie, kleurgebruik en verhaaltechniek. En in ruil, in
m’n beste Frans, of in het mooiste ‘hellohello’ Engels, lieten de Belgen
me telkens hun fascinatie voor het pure vakmanschap zien. En ik geef
het toe, ik was telkens weer erg verrast over het grote respect waarmee
ik, als publicerend auteur van een beeldverhaal, werd benaderd.
Vanzelfsprekend heb ik, aan m’n tafeltje te midden van m’n boeken, veel
te weinig van de rest het festival kunnen zien. En voor je het weet, zit
je natuurlijk alweer in de trein terug naar onze noordelijke
strip-buitengewesten.
Toch, ik weet het zeker, zal deze kennismaking met de rijkdom en de
onvoorwaardelijke liefde voor het beeldverhaal van de Brusselaars deze
Nederlandse stripmaker nog wel een tijdje bijblijven."
