Het echte, definitieve einde van de strip RHONDA! Toch?

En dan, aan het eind van het eind, voorbij de grand finale, krijgt de Rhonda trilogie nog even haar echte, definitieve einde. In de afgelopen Eppo verschenen verschenen vorige week dan eindelijk ook de allerlaatste twee pagina's van deel drie van het epos: de Rhonda "pay-off". 

Klaar met alle levensbedreigende gekkigheid voor dit meisje. Tijd voor liefde en geluk. Vijanden opgeruimd, geheugen hersteld, onverwacht familie gevonden, leuke man, mooi huis. Die laatste paar pagina's heeft het verhaal nodig om even tot rust te komen, vind ik. Om de allerlaatste draadjes af te hechten enzo. Misschien dat er op deze pagina's weer even plaats is voor een grapje.

Maar nu dan! Nu is het allemaal dus ook voor Eppo klaar! Gedaan! Dit was het. Deze strip, de strip "Rhonda" gaat definitief niet meer terugkeren in het blad. 

Rest voor de auteur slechts het internationale promotie/signeer-circuit en het voorbereiden van de Nederlandstalige albumuitgaves. De uitgever denkt op dit moment voor het uitkomen van de Nederlandse albums aan de beurs van Breda eind september. Er gaat in ieder geval wederom ook een Rhonda-dossieralbum verschijnen ter gelegenheid van het uitkomen van dit derde deel. Exclusieve oplage, andere cover, linnen ruggetje,  schetskatern, dat soort dingen.

En Rhonda dan? Gaan we haar echt, echt, echt nergens terugzien? Nieuwe Rhonda-verhalen ooit? Spinn off? Sequel? Prequel? Bloglezer, ik trek een zorgelijk gezicht. 

Ik denk eerlijk gezegd van niet. Ik heb vanaf dag één gevonden dat ik deze trilogie moest opzetten als "stand alone" in drie delen. Ook naar de lezer/koper vind ik dat ik hierin een beetje eerlijk moet zijn. Als een stripliefhebber deze trilogie besluit aan te schaffen, moet ie weten dat ie de strip Rhonda he-le-maal compleet in de kast krijgt. Rhonda integraal! 

Een complete serie in drie stripalbums aanschaffen is wat mij betreft, ook financieel nog een beetje te overzien. Nee, Rhonda krijgt geen toekomst met eindeloos wachten op vervolgdelen, voortslepende verhaallijnen, uitgemolken plots en dat allemaal ook nog met teruglopende grafische kwaliteit. Ik moet er niet aan denken.

En er gaat óók nooit, in een of andere toekomst, een gebundelde uitgave komen, zeg ik. Drie van die Rhonda-deeltjes in één kaft. Mooi, maar ook oneerlijk naar de mensen die de albums vroeg hebben aangeschaft. Ik wil geen spijt zien omdat een koper erachter komt dat ie ook had kunnen wachten op de bundeling.

Maarrrr misschien is een speciale Rhonda-opberg-cassette tzt nog wèl een leuk idee!  Een mooie kartonnen box waar je je drie eerder gekochte albums in kwijt kan? Dat lijkt me eventueel ooit nog wel wat.

En stripkarakter Rhonda? Hoe vergaat het ons meisje in haar papieren, jaren zestig wereld? De jaren zeventig tegemoet? Rijk en gelukkig? Paardenfokken en kindertjes maken in Montana met rijkeluiszoontje Dutch?

Ik denk we ons geen zorgen hoeven te maken. Weetje, blogvriend. Ik denk zomaar dat het helemaal gaat goed komen met onze papieren heldin Rhonda Kaplan.

GRAND FINALE !!!

Rhonda trilogie de grand finale!  Na eindeloos veel gepuzzel, immens veel schetswerk, ruim honderddertig dichtbetekende vellen en na een heleboel meer tijd dan ik had gepland, is het grote moment dan eindelijk daar. Hans van Oudenaarden's allereerste volledig eigen productie, schrijven, tekenen, kleuren,  nu vrijwel geheel gepubliceerd in Eppo. Alle lijntjes aan elkaar geknoopt, boeven opgeruimd, side-story afgewikkeld, Rhonda weer zichzelf. Nog twee pagina's na-babbelen, maar het verhaal is verteld. Circel rond en zelfs een happy ending in the making.

Een raar gevoel. Fijn dat het erop zit natuurlijk enzo, maar tot de dag van vandaag overvallen me soms nog de twijfels. Had ik eigenlijk niet dit of dat . . . maar zinloos natuurlijk. Dit is het geworden.

Het Rhondaverhaal moest natuurlijk, na alle acrobatische verwijzingen en alle flashbacks, echt eindigen in het circus. Een soort grote finale. Iedereen bij elkaar, in de piste, de dodensprong, geheugen terug. ik wilde het hele verhaal rondom de ambitieuze CIA man Mac daar heel dichtbij brengen, maar beide hoofdrolspelers elkaar nooit laten ontmoeten.  Een soort anonieme redder. Rhonda zou nooit weten hoe dicht ze bij de dood was.

Maar goed. Gedaan! Nu alleen nog de boel bij elkaar vegen in de laatste twee bladzijden. Rhonda weer zichzelf, zusjes bij elkaar, Mac promotie. Rhonda strip gedaan.

Rhonda en de vaatwasser

Het begon met een kapotte inbouw-vaatwasmachine. Het ding was oud en op en Caroline en ik besloten dat het misschien maar eens tijd was geworden voor een nieuwe. 

In mijn tijd werden ingewikkelde machines bij levering meteen keurig geïnstalleerd door de winkel van aanschaf. Tegenwoordig moet je daar, als je daar zelf niet zo handig in bent, zelf even iemand voor regelen. Een klusjesmannetje. 

Het mannetje kwam langs. Het was een aardig mannetje. We raakten inderdaad in gesprek over de plaatsingsperikelen van de vaatwasser, maar ook over de rest van de keuken, de lelijke schoorsteenmantel in de kamer, de schuifpuien, de trap, het tapijt, de kastdeuren en over de verf op de hele benedenverdieping. . . waarover hebben, qua huis, we het niet gehad met die aardige aannemer?

Inmiddels, na drie weken logeren in een luxe-villaatje in Droompark Spaarnwoude, kunnen Caroline en ik weer een beetje beginnen terug te keren in in ons vrijwel volledig gerenoveerde huis. Even geheel weggerukt uit de VanO studio, is het weer erg fijn hier. Er is nog veel rommel, maar alles wat inmiddels klaar is, ziet er prachtig uit.

Hooooooopeloos achter geraakt met deze "synchroon" postings, effe snel een inhaalslag. Onze opgejaagde en psychotische Rhonda, terug in Chicago, valt voor de zoveelste keer in de klauwen van Carl. Maar stukje bij beetje begint haar nu wel te dagen dat zij die filmster niet kan zijn. En dat ze iets te maken heeft met een jaarlijks terugkerende, rode tent op een pleintje . . .