Een stukje verhaal . . .

We schrijven Verenigde Staten, late jaren vijftig.
Het kleine, rondreizende circus van Joseph Kaplan had betere tijden gekend. Misschien dat de dood van z'n vrouw de reden was, hij wist het zelf niet meer, maar wat het ook was, haar dood was in ieder geval een goed excuus voor Joe om voortaan  meer te drinken dan verstandig was. Verstandig voor een trapeze-artiest, de vanger van de "Flying Kaplans". De zaak stond er inmiddels beroerd voor. De schuldeisers zouden niet lang meer op zich laten wachten en het circus voorgoed sluiten. Het zou  binnenkort wel eens de laatste voorstelling van de Flying Kaplan's kunnen worden.
Joe's dochter Rhonda, was de onbetwiste ster van de trapeze act. Een zeldzaam acrobatisch talent. Jong en mooi. Sinds haar moeder's dood, en dus op zeer prille leeftijd, meer en meer uitgegroeid tot enige, echte peiler van het hele circus.
Maar de jonge Rhonda leed. Onder de onzekere toestand. De extreme verantwoordelijkheid. De onvrijheid. Haar vader's drankgebruik. Op een avond vertelt ze Joe, dat ze het zat is. Het is tijd om haar eigen leven te gaan leiden. Rhonda wil weg. Vader is in tranen. Die avond valt Joe Kaplan, tijdens de act, voor de ogen van een verbijsterde Rhonda, te pletter in het zaagsel van de piste.

Maarrrrrr, dit is allemaal maar voorgeschiedenis. Belangrijke info wellicht natuurlijk, maar ons eigenlijke, èchte verhaal begint een paar jaar later. Daar vinden we mooie Rhonda terug met 500.000 dollar. In een opvallend koffertje. Anderhalve dag eerder meegenomen uit het maffiacasino waar ze die maanden daarvoor heeft gewerkt. Ze zit in een goedkope hotelkamer in een nare buitenwijk van Chicago. Het is midden in de nacht. Er staat iemand voor de deur.

Je kunt het raden. Die lui van de maffia hebben haar opgespoord en komen hun geld terughalen. En Rhonda een pijnlijk lesje leren, meteen óók maar. Hoewel weinig geslapen, denkt onze acrobate zich, in eerste instantie, nog wel uit deze benarde situatie te kunnen gaan redden. Inclusief koffer. Een acrobaat beschikt immers over handige moves en die mannen lijken uitgesproken sukkels. Dan komt er een derde man binnen.
 

Deze laatste man heet Carl en Carl is boos. Erg boos. Niet alléén om het geld. Dat is al erg genoeg, want Carl moet dat geld afdragen aan zijn bazen, de "vier en twintig". Maar ook omdat hij en Rhonda in de afgelopen maanden toch ook iets moois schijnen te hebben gehad. En dan gaat die meid er zomaar vandoor! Hee! Dit is persoonlijk. Carl is gekrenkt. Carl wil wraak. Carl gaat Rhonda vermoorden.

Wat te doen? Wat te doen? Inmiddels is de deur geblokkeerd en de kans te ontsnappen mèt het geld voor onze Rhonda verkeken. SHT! Dan maar doen, wat we allemaal, in zo'n situatie zouden doen. Rhonda springt van veertien hoog uit het raam.  

Debiel natuurlijk. Al dat glas en die hoogte. Een zekere dood! Dat kan niemand overleven. Tenzij natuurlijk ... je een getraind ACROBAAT bent!!!

Volgende keer meer.

(Illustraties bij deze posting zijn allemaal uit het originele scenario van Hanco Kolk. Vijftien jaar oud en inmiddels volstrekt en grondig gewijzigd. Maar te leuk om niet eens te plaatsen! Dank Hanco!)